SLECHT BETAALDE TAXICHAUFFEUR (Chris, English version below)

Als onze kinderen vragen wie mijn idool is, dan moet ik tot mijn spijt altijd bekennen dat ik geen idool heb. Dan komt meestal de vraag van wie ik fan ben, en dan stopt het bij Edwin Evers, of Pretwin Bevers van Radio 53Lacht zoals Vince, die zijn vocabulaire hoofdzakelijk voedt met de Moppentrommel in de Donald Duck, hem pleegt te noemen.

En Freek, daar ben ik ook wel een beetje fan van. Als ik dat dan aan de kinderen bekend heb, stel ik mijzelf vervolgens de vraag waarom. Ik heb namelijk geen ambitie om radio te maken, en al helemaal niet de behoefte om met haaien te zwemmen of giftige slangen in hun nek te grijpen. Het is vooral de energie denk ik, waar ik fan van ben. En de eigenheid en het oprechte enthousiasme op en voor hun eigen vakgebied. Toevallig werd Freek deze week geïnterviewd in de Ochtendshow, waardoor ik met een lach begon aan een rondje Amsterdam in mijn eigen auto.

Het was één van de vele mooie momenten die ik deze week mocht beleven. Wat eigenlijk een zesdaagse onderbreking van onze wereldreis zou zijn, werd er een prachtig onderdeel van. Dankzij het genereuze aanbod van Paulien’s ouders om in hun appartement op IJburg te verblijven, konden we, zonder het gebruikelijke ritme van werk, school, boodschappen, koken, hockey, voetbal, en alle daarmee gepaard gaande logistiek, in onze vertrouwde habitat gewoon doorgaan met leuke dingen doen. De kids hebben in een marathon van afspraken, slaapfeestjes, manegebezoeken en surpriseparty’s hun sociale hart opgehaald. En wijzelf hebben genoten van familie, vrienden, collega’s, IJburg en Amsterdam.

Ook nu zit ik te genieten. Na een laat en leuk feest van onze buren, zijn we om 4.45 opgestaan om op tijd op Schiphol te zijn voor onze vlucht naar New York. Ik heb net een draadloze gadget (Trekz Air by AfterShokz) gekocht waarmee ik, zonder iets in of over mijn oor, muziek kan luisteren tijdens het hardlopen.

Daarmee beluister ik mijn zojuist samengestelde nieuwe afspeellijst Worldtrip I, waarop o.a. muziek van George Ezra (Shotgun), Justin Timberlake (Say Something) en Diggy Dex (De Zon Op). Die nummers brengen me even terug in de auto met de radio aan, toen ik vrijdag Loïs met vier vriendinnen ‘s nachts ophaalde van een Frisfeest in Purmerend.

Op de heenweg had ik de meiden, vlak voor aankomst, geadviseerd niks te doen waar ze later spijt van zouden hebben. Loïs, die mij op dat moment beschouwde als een slecht betaalde, buiten zijn boekje gaande taxichauffeur die geen Nederlands verstaat, verzuchtte: ‘Oooh, had één van jullie ouders niet kunnen rijden?’

Later op de avond, een minuut later dan ik met de dames had afgesproken, zag ik twee politieagenten met de hand aan de wapenstok de culturele uitspanning betreden, waarin ik vier uur eerder mijn dochter had zien verdwijnen. In paniek overwoog ik het tweetal naar binnen te volgen. Maar ik realiseerde me net op tijd dat je als puber eigenlijk niet harder in de pikorde kunt dalen, dan door een vader die je fysiek opwacht bij de garderobe. Na iets van dien aard als bedreiging via WhatsApp naar Loïs te hebben gestuurd, stormde ze om iets voor half één met vriendinnen de auto in. Geen politieagent gezien, topavond gehad.

POORLY PAID TAXI DRIVER (Chris, Dutch version below)
If our children ask who my idol is, then I regret to confess that I do not have an idol. Then usually the question comes from who I am a fan, and then it stops with Edwin Evers, or Pretwin Bevers from Radio 53Lacht like Vince, who mainly feeds his vocabulary with the Donald Duck magazine.

And Freek, I am a bit of a fan of him. If I then have confessed this to the children, I ask myself why. I have no ambition in radio, and certainly don’t feel the need to swim with sharks or to grab poisonous snakes in their necks. It is mainly the energy I think, which I am a fan of. And the individuality and sincere enthusiasm in and for their own field. Coincidentally, Freek was interviewed this week in the Morning Show by Edwin Evers, so I started with a smile on a road trip around Amsterdam in my own car.

It was one of the many beautiful moments that I was allowed to experience this week. What would actually be a six-day break from our world trip was a beautiful part of it. Thanks to the generous offer of Paulien's parents to stay in their apartment on IJburg, we could continue to do funthings, without the usual rhythm of work, school, groceries, cooking, hockey, football, and all the associated logistics, in our familiar habitat. The kids program was one busy schedule of appointments, pony rides and (surprise) parties. And we ourselves enjoyed family, friends, colleagues, IJburg and Amsterdam.

I am enjoying now too. After a late and fun party with our neighbors, we got up at 4.45 to be on time at Schiphol for our flight to New York. I have just bought a wireless gadget (Trekz Air by AfterShokz) with which I can listen to music while running, without anything in or over my ear.

I listen to my newly created playlist Worldtrip I, which includes music by George Ezra (Shotgun), Justin Timberlake (Say Something) and Diggy Dex (The Sun On). Those songs bring me back in the car last friday with the radio on, when I picked up Loïs with four friends at night from a Frisfeest in Purmerend.

On the way there I advised the girls, just before arrival, to do nothing they would regret afterwards. Loïs, who at that moment regarded me as a poorly paid taxi driver who did not understand Dutch, who went far out of his book, sighed: 'Oooh, could not one of your parents have been driving?'

Later that evening, a minute later than I had agreed with the ladies, I saw two policemen with hand on the truncheon entering the cultural establishment, where I had seen my daughter disappear four hours earlier. In panic I considered following the two inside. But I realized just in time that as a teenager you can not loose position in the social pecking order faster, than by a father who is actually waiting fot you at the cloakroom. After sending her a message through WhatsApp I would come in if she wouldn’t come out immediately, she 30 seconds later rushed into the car with her friends. Never saw a police officer, had a great evening.