LIEVE, LEUKE, ZELFSTANDIGE FAYA (Chris and Paulien, English version below)

De voorlaatste blog is voor jou schat. Want vandaag ben je 11 geworden. Gefeliciteerd met je verjaardag. Meestal vieren we die in het buitenland omdat we op vakantie zijn, maar na een jaar reizen zijn we op jouw verjaardag eindelijk een keer thuis. Wat een feest vind je dat. Op je verjaardag ben je trouwens niet thuis, want je bent begeleider bij het ponykamp op je ‘eigen’ manege. Altijd bezig met je grote passie, de paarden.

Toen jij in 2008 tijdens de Olympische Spelen geboren werd, was ik zelf bezig met mijn toenmalige ‘hobby’, het organiseren van paardenevenementen. Sterker nog, we zaten midden in de voorbereidingen van het grootste paardenevenement dat ons bedrijf ooit georganiseerd heeft: het WK Vierspannen in Beesd. Jaren heb ik me schuldig gevoeld dat ik in die eerste weken van jouw bestaan, zo druk was met de aanloop naar dat evenement, dat ik jou niet de aandacht heb kunnen geven die je verdiende.

Misschien dat dat de reden is dat ik nu altijd wat extra aandacht aan je besteedt. Aan je verhalen, aan je buien en aan je bezigheden. Het kan ook zijn dat dat automatisch gebeurt omdat je zoveel op mij lijkt. Je hebt ongetwijfeld eigenschappen van mama, maar wat herken ik veel van mezelf in de persoon die je bent.

We zijn allebei de tweede in een gezin met drie kinderen. Die oudste heeft ieders interesse omdat ze alles voor het eerst doet, en de jongste groeit met alle aandacht zorgeloos op. En jij, als middelste, hebt het gevoel dat je altijd voor je plekje moet vechten. Met de oudste omdat je denkt dat die alles beter kan, met de jongste om aandacht, en met je ouders, omdat die er niks van begrijpen. Dat laatste hoort er ook bij, zeker sinds je zelf het puberschap hebt omarmd.

Een jaar nadat je als meisje vertrok, ben je als puber teruggekomen. Je hebt veel van je kinderangsten overwonnen of leren beheersen. Je hebt een uitgesproken mening over alles, vindt je ouders behoorlijk overbodig, en hebt besloten dat je vrijwel alles zelf kunt. En weet je wat? Ik denk dat het nog waar is ook. Je bent op jouw leeftijd verreweg het meest zelfstandige kind in ons gezin. Je regelt ponykamp, fotoshoots, afspraken met vriendinnen, het klaarleggen van je paardrijkleren, de cadeautjes voor je verjaardag, je schoolwerk en het opruimen van je spullen bijna altijd zelf. Als we in een restaurant zijn bestel je zelf in het engels, en als ik vraag om even af te rekenen doe je het ook.

En niet alleen in je gedrag ben je zelfstandig, ook in je denken en je sociale leven. Je bent je heel bewust van je vriendschappen. Met wie je iets deelt, met wie wat minder, en hoe vriendschappen zich ontwikkelen. Als iemand iets onaardigs tegen je zegt, dan weet je dat te plaatsen en beschouw je dat meer als het probleem van degene die het zegt dan van jezelf. Ook over je toekomst denk je na. Wat je sportief wilt bereiken, wat je wilt worden en welke opleiding je daarvoor moet doen. Of al die ambities blijven, of je je daadwerkelijk in die richting ontwikkelt, dat moet je maar zien. Je kan en mag altijd van mening veranderen. Maar het gave is dat je je er bewust van bent en je ernaar gedraagt.

En in dat stoere zelfstandige, gepassioneerde kind met een eigen mening, dat intens aanwezig kan zijn, zien we ook vaak dat lieve knuffelkind, dat aan het eind van de maaltijd bij ons op schoot komt zitten. Dat naast ons op de bank op haar rug wil worden gekriebeld, en dat het super gezellig vind om samen op pad te zijn en eindeloos verhalen te vertellen. Je bent een topper boef, en we zullen je, net als je broer en zus, steunen in je keuzes en ambities. Blijf vooral het bijzondere, zelfbewuste en lieve kind dat je bent, waar wij intens veel van houden.

Dikke knuffels en geniet van je verjaardag!

DEAR, FUNNY AND INDEPENDENT FAYA
The penultimate travel blog is for you honey. Because today you turned 11. Happy Birthday. We usually celebrate this abroad because we are on holiday, but after traveling for a year we are finally home on your birthday. You are so happy about it. By the way, you are not at home on your birthday, because you are a guide at the pony camp at your ‘own’ riding school. Always busy with your great passion, horses.

When you were born in 2008 during the Olympic Games, I was busy with my ‘hobby’, organising horse events. In fact, we were in the middle of the preparations for the biggest horse event our company has ever organized: the Four-in-Hand Driving World Championship in Beesd. For years I felt guilty that in those first weeks of your existence I was so busy with the run-up to that event that I couldn't give you the attention you deserved.

Maybe that is the reason that I am always paying extra attention to you now. Your stories, your moods and your activities. It could also be that it happens automatically because you look so much like me. You undoubtedly have mama's qualities, but I recognize a lot off myself in the person you are.

We are both the second in a family with three children. The eldest has everyone's interest because she does everything for the first time, and the youngest grows up with everyone’s care, without any worries or doubts. And you, as the middle one, have the feeling that you always have to fight for your spot. With the oldest because you think that she does everything better, with the youngest for attention, and with your parents, because they don't understand anything. The latter is also part of growing up, especially since you have embraced the age of adolescence.

A year after you left as a girl, you came back as a teenager. You have overcome or learned to control many of your childhood fears. You have an outspoken opinion about everything, your parents are pretty superfluous, and you have decided that you can do almost everything yourself. And you know what? I think it's true too. At your age you are by far the most independent child in our family. You arrange your pony camp, photo shoots, appointments with girlfriends, laying out your riding clothes, presents for your birthday, your school work and tidying up your things almost always by yourself. When we are in a restaurant you order in English yourself, and when I ask you to go tot he waitress and pay, you do it too.

And you are independent not only in your behavior, but also in your thinking and social life. You are very aware of your friendships. With whom you share something, with whom less, and how friendships develop. If someone says something unkind to you, you often know the reason and consider it more the problem of the person who says it than of yourself. You also think about your future. What you want to achieve in sports, what you want to become and what training you need to do for that. You have to see whether all those ambitions remain, or whether you are actually developing in that direction. You can and may always change your mind. But the gift is that you are aware of it and behave accordingly.

And in that tough, independent, passionate child with a personal opinion that can be intensely present, we often also see that sweet, cuddly child who comes to sit on our lap at the end of the meal. That sits next to us on the couch wanting to be tickled on her back. And that is the best company on a road trip, telling endless stories. You are a super girl, and we will support you in your choices and ambitions, just like your brother and sister. Above all, stay the special, self-aware and sweet child that you are, whom we love dearly.

Big hugs and enjoy your birthday!