PUBERAAL VULKANISME (Chris, English version below)

Momenteel zijn we in La Fortuna aan de voet van de Arenal. De laatste uitbarsting van deze inmiddels slapende vulkaan dateert van 2010. Dat geldt helaas niet voor de uitbarstingen van onze puberale tiener(s). Het naschokken is inmiddels gelukkig gestopt, maar de afgelopen weken was soms sprake van hevige erupties.

Costa Rica is een fantastisch land. Wat de regimes in Cuba en verschillende Oostbloklanden met macht en geweld hebben proberen af te dwingen, lijkt hier zo’n beetje vanzelf te zijn ontstaan: een redelijk links georiënteerde samenleving, zonder echte armoede of extreme rijkdom. Los van het feit dat het prettig is om in deze vriendelijke atmosfeer te mogen vertoeven, is het land onwaarschijnlijk mooi dankzij het tropische klimaat, de regenwouden, de veelheid aan vogels en andere dieren, en het afwisselende landschap dat oprijst tussen de twee aan verschillende oceanen gelegen kustlijnen.

Maar wie denkt dat wij hier ongestoord van een welverdiende vakantie genieten, die zit er volkomen naast. Waar we in ons werkzame leven tijdelijk hebben mogen terugschakelen naar de parkeerstand, wordt van ons als opvoeders gevraagd een paar tandjes bij te schakelen. Of eigenlijk in fourwheeldrive richting de vulkaantop, tijdens een onweersbui met windkracht twaalf.

Pubers! Wie heeft dat bedacht! Ben ik gewoon vergeten hoe je je als dertienjarige gedraagt? Is de wereld veranderd zonder dat ik het door had? Of is het normaal dat je je ouders van alles de schuld geeft, niets nuanceert en per definitie zelf nooit ergens verantwoordelijk voor bent? Om na een strijd van Syrische proporties het slagveld doodsimpel de rug toe te keren, met je allerliefste glimlach je ouders te vertellen dat je van ze houdt, en gewoon over te gaan tot de orde van de dag.

Paulien heeft zich enigszins verdiept in de puberlectuur. Let op, dat zijn boeken óver pubers. Want, ‘lezen is saai, ik haat lezen, lezen is alleen leuk met vriendinnen’, is de standaard reactie op een voorstel onzerzijds om het scherm van dienst te verruilen voor een boek. In die puberlectuur staat o.a. dat jong-adolescenten denken dat ze alles kunnen, pas op hun 25e over volledig ontwikkelde hersenen beschikken, moeite hebben met het inschatten van risico’s, en bovendien nog heel sterk behoefte hebben (let op, dat vindt een puber zelf dus niet, dat is wetenschappelijk aangetoond) aan begeleiding en een duidelijk voorbeeld in het maken van afwegingen wat goed is en wat niet.

En als dat allemaal zo is, hadden ze pubers dan niet wat minder mondig kunnen maken? Want in praten, of liever nog commentaar geven, zijn ze, zonder dat ze daar les in hebben gehad, van de ene op de andere dag wereldkampioen geworden!

We hebben de afgelopen maanden als Family of Five prachtige momenten gedeeld en mooie gesprekken gevoerd. Maar wij, als ouders, vonden het de afgelopen twee weken best prettig om wat ander gezelschap te hebben en andere energie te ervaren. Voor de kinderen geldt dat ook. We hebben onze gezinsvriendin Astrid op bezoek gehad. En ook de aanwezigheid van mijn in Costa Rica gastvrijheid verlenende achterneef Jesse geeft een bepaalde impuls aan ons reizende gezinsleven.

Na zo’n tijdelijke verandering de weg terug vinden naar onze gezinsroutine valt klaarblijkelijk niet altijd mee. Althans niet voor alle leden van ons gezin. Na een stevige week zijn de grootste puberale erupties gedoofd, en is de kolkende lavastroom van kindercommentaar op ons ouderlijk functioneren gelukkig tijdelijk gestopt. Ik hoop dat we dat de komende twee weken vasthouden en redelijk ontspannen richting kerstvakantie gaan. We zien dan familie in Florida. Daar kijken we alle vijf naar uit!

Oh ja, en om misverstanden te voorkomen, wij hebben wel de leukste kinderen van de wereld en houden oneindig van ze.

Chris

ADOLESCENT VOLCANISM
Currently we are in La Fortuna at the foot of the Arenal. The last eruption of this now sleeping volcano dates from 2010. Unfortunately, this does not apply to the outbursts of our adolescent teen(s). The aftershock has now happily stopped, but in the past few weeks there were some serious eruptions.

Costa Rica is a fantastic country. What the regimes in Cuba and various Eastern Bloc countries have tried to enforce with power and violence seems to have emerged here almost automatically: a reasonably left-oriented society, without real poverty or extreme wealth. Apart from the fact that it is nice to be able to stay in this friendly atmosphere, the country is extremely beautiful thanks to the tropical climate, the rainforests, the multitude of birds and other animals, and the varied landscape that rises between the on two different oceans located coastlines.

But whoever thinks that we enjoy a well-deserved holiday here, is completely wrong. Where in our working life we ​​may temporarily switch back to parking position, we are asked as educators to gear up a little. Or tob e honest to drive in four-wheel drive towards the volcano top, during a thunderstorm with wind force twelve.

Adolescents! Who has come up with that! Have I just forgotten how thirteen-year-olds behave? Has the world changed without me knowing it? Or is it normal that you blame your parents for everything, do not nuance anything and, by definition you are never responsible for anything? And then, after a warzone of Syrian proportions, turn your back to the battlefield, tell your parents that you love them, and simply move on to the order of the day.

Paulien has studied the adolescent literature somewhat. Note that these books are about (!) teenagers, not for teenagers. Because, 'reading is boring, I hate reading, reading is only fun with friends', is the standard response to a proposal on our part to exchange the screen of service for a book. In that adolescent literature, young adolescents, for example, think that they can do everything, they don’t have a fully developed brain before the age of 25, they have trouble assessing their risks, and still have a very strong need (please note, that's not what a teenager thinks, that has been scientifically proven) to guidance and a clear example in making considerations of what is good and what is not.

And something else, could teenagers be a little less outspoken? Because in talking, or rather commenting, they have, without any education on this subject, become world champion one day after the other!

In recent months we have shared beautiful moments as Family of Five and have had great conversations. But we, as parents, found it nice to have some other company, and experience different energy in the past two weeks. That also applies to the children. Our family friend Astrid visite dus, and also the presence of my rear cousin Jesse, who gives us hospitality in Costa Rica, gives an impulse to our traveling family life.

To find our way back to our family routine after such a temporary change is obviously not always easy. At least not for all members of our family. After a hard week, the largest pubertal eruptions have been extinguished though, and fortunately the swirling lava flow of children's comments on our parental functioning has been temporarily stopped. I hope we will hold that for the next two weeks and go rather relaxed towards Christmas holidays. We then see family in Florida. We all look forward to that!

Oh yes, and to avoid misunderstandings, we do have the best children in the world and love them infinitely.

Chris