MICKEY’S MAFFIAPRAKTIJKEN (Chris, English version below)

9 januari 2019 - Orlando, Florida, Verenigde Staten

Faya, Mickey & Grandma VeraOm eerlijk te zijn, ik wist het niet. Mickey Mouse is helemaal geen muis, Mickey is een rat. Minnie ook denk ik. En Walt Disney was een kinderlokker. Onze kinderen zijn vorige week ook naar Disney’s Magic Kingdom gelokt en van dichtbij heb ik gezien hoe die smerige nepmuis de arme ouders van talloze kinderen afperst. Verslag van een magische dag ...

Waar ik in de veronderstelling leefde dat er in Californië een park is dat Disney Land heet, in Florida Disney World en in Parijs Euro Disney, bleek dat volstrekt verouderde informatie. Disney blijkt in de buurt van Orlando over maar liefst vier themaparken te beschikken. We kiezen voor Magic Kingdom vanwege de oorspronkelijke Disney-helden als Goofy, Donald Duck, Ariël en alle andere. Where Dreams Come True! De voorpret begint met het downloaden van de app met een veelheid aan keuzemogelijkheden. Voor welke attracties willen we een fastlanepas? Waar reserveren we om te eten? Willen we Mickey zelf ontmoeten? Na al  die keuzes te hebben afgewogen proberen we te boeken in de app. Helaas, alle attracties van onze voorkeur zijn voor de fastlane al volgeboekt. En alle restaurants ook al.

Vlak voordat we het parkeerterrein op rijden worden we op zijn allerhartelijkst begroet door een seniore Amerikaan: ‘How are we doing guys?’ Even heb ik het idee dat de man bij ons instapt om ons de rest van de dag rond te leiden in Walt’s wondere wereld, maar uiteindelijk blijkt zijn enige taak ons een ‘Magical Day’ te wensen. Nou, prima natuurlijk. Achteraf was dat het moment waarop ik nattigheid had moeten voelen. Deze man was uitsluitend door Mickey neergezet om ons sterrenstof in de ogen te strooien.

100 meter verder mogen we bij een ander lid van Mickey’s criminele organisatie kiezen: ‘regular or preferred parking?’ Gezien het feit dat in Amerika alles drie keer zo groot is en het een lange dag dreigt te worden, lijkt preferred mij een wenselijke optie. Glimlachend vraagt Mickey’s handlanger 50 dollar. Als ik aangeef dat ik de parkeerplaats maar één dag nodig heb kijkt de man me niet-begrijpend aan.

Om half negen gaat de poort van het Magische Koninkrijk open. Dankzij onze goudgerande parkeerplek denken we vooraan te staan bij op zijn minst een paar attracties. Maar wat blijkt als we om stipt 1 minuut over half negen aankomen bij de achtbaan van de Zeven Dwergen? De wachttijd is alles behalve klein, namelijk al 105 minuten! Enig navragen leert ons dat Doornroosje en Sneeuwwitje niet alleen hebben geslapen, maar met allerlei mensen met betaalde voorkeursregelingen die het park eerder betreden.

Vijf uur later hebben we een viertal attracties achter de rug. Met Peter Pan zweefden we gedurende anderhalve minuut in een soort luchtschip aan een transportband door een uit decorstukken opgebouwd nachtelijk Londen. De ronddraaiende theekopjes van Alice in Wonderland hebben ons na 1 minuut weer uitgespuugd, en we hebben vijf minuten door Fantasyland gevaren met dansende poppen uit alle landen die ‘It’s a small world’ zingen. Bij het einde staat in het Nederlands vaarwel, dus ik hoop nog even dat we richting uitgang varen. Maar het blijkt slechts het einde van de attractie.

Voor de lunch begeven we ons naar een tot fastfoodrestaurant omgebouwde skihut vol met Amerikanen met het postuur van Gijs Gans. In een door Willie Wortel zelf uitgedacht überefficiënt proces worden in zo kort mogelijke tijd bij zoveel mogelijk gezinnen maximale hoeveelheden frites en hamburgers door de strot geduwd. Oma Duck blijkt vanwege haar biologische producten met een blinddoek en een prop in de snavel weggestopt in een kerker van het kasteel. Klaarblijkelijk heeft Dagobert zélf Mickey geadviseerd op gebied van Food & Beverage om het rendement te maximaliseren.

Aan het einde van de dag hebben we misschien een half uur doorgebracht in attracties. Voor elke minuut heb ik er 20 in de rij gestaan. ‘Jij bent gek’, hoor ik je nu zeggen. En inderdaad, zo voelt het ook. Maar er waren nog 100.000 mensen die bereid zijn US$ 130 per persoon voor een kaartje te betalen en kennelijk niet schrikken van een ijsje van 6 dollar. En waarschijnlijk nog 300.000 in Disney’s andere parken in de buurt. Dat betekent dat er met mij deze week zo’n 2,5 miljoen mensen gek zijn. Mensen die zich, onder het mom van entertainment, een vermogen afhandig laten maken om de hele dag in de rij te staan.

's Avonds sluit Mickey Blue Eyes af met een dikke vuurwerkshow vanaf het dak van zijn kasteel. Die paar Meier zal ‘m na zo’n dag waarschijnlijk een zorg zijn. Eerder heb ik hem tijdens de parade het volk lachend zien toewuiven. En maar piepen ... Ik loop terug naar preferred parking en heb een magische droom: namelijk dat ik er nooit meer heen hoef.

Chris

MICKEY’S CRIMINAL ACTIVITY 
Magical MickeyTo be honest, I did not know. Mickey Mouse is not a mouse, Mickey is a rat. I think Minnie too. And Walt Disney was a child minder. Our children were also lured to Disney's Magic Kingdom last week and I have seen from close up how that filthy fake mouse extorts the poor parents of numerous children. Report of a magical day ...


Where I believed that there is a park in California called Disney Land, in Florida Disney World and in Paris Euro Disney, that turned out to be completely outdated information. Disney has no less than four theme parks in the Orlando area. We choose Magic Kingdom because of the original Disney heroes like Goofy, Donald Duck, Ariel and all others. Where Dreams Come True! The fun starts with downloading the app with a multitude of options. For which attractions do we want a fast-lane pass? Where do we reserve to eat? Do we want to meet Mickey himself? After weighing all those choices, we try to book in the app. Unfortunately, all attractions of our preference are fully booked for the fast lane. And all restaurants too.

Just before we drive into the parking lot, we are greeted most warmly by a senior American: ‘How are we doing guys?’ For a moment I feel that the man is joining us to show us around the world in Walt’s Wonder World, but in the end the only task of the man is to wish us a 'Magical Day'. Well, of course. In retrospect, that was the moment when I should have doubts. This man was only put there by Mickey to throw star dust in our eyes.

100 meters further we are stopped by another member of Mickey's criminal organization: 'regular or preferred parking?' Given the fact that in America everything is three times as big and it will probably be a long day, preferred seems to me a desirable option. Smilingly Mickey's henchman asks for $ 50. If I indicate that I need the parking space for only one day, the man looks at me non-comprehensively.

At half past eight the gate of the Magical Kingdom opens. Thanks to our VIP-parking space, we think we are at the forefront of at least a few attractions. But what turns out when we arrive at about half past eight in the rollercoaster of the Seven Dwarfs? The waiting time is anything but small, namely 105 minutes! Some inquiries teach us that Sleeping Beauty and Snow White have not slept alone, but with all kinds of people with paid preferential arrangements who enter the park earlier.

Five hours later we have done four attractions. With Peter Pan we floated in a kind of airship for one and a half minutes on a conveyor belt through a nightly London built out of decorative pieces. The spinning teacups of Alice in Wonderland have spit us out again after 1 minute, and we've sailed through Fantasyland for five minutes with dancing dolls from all the countries that sing 'It's a small world'. At the end there is farewell in Dutch, so I hope that we are heading for the exit. But it appears only the end of the attraction.

For lunch we head for a fast-food restaurant converted ski hut full of Americans with the frame of Gus Goose. In a very efficient process devised by Gyro Gearloose himself, maximum amounts of fries and hamburgers are pushed through the throat in as short a time as possible. Grandma Duck appears to be tucked away in a dungeon of the castle with a blindfold and a gag in her mouth because of her organic products. Obviously, Dagobert advised Mickey to maximize the return on Food & Beverage.

At the end of the day we may have spent half an hour in attractions. For every minute I have stood in line for 20 minutes. ‘You're crazy,’ I hear you say now. And indeed, that is how it feels. But there were still 100,000 people willing to pay US $ 130 per person for a ticket and apparently didn’t back of for an ice cream of 6 dollars. And probably another 300,000 in Disney's other parks in the area. That means that about 2.5 million people are crazy this week. People who, under the guise of entertainment, allow themselves to have a fortune to stand in line all day long.

In the evening Mickey Blue Eyes closes with big fireworks from the roof of his castle. He probably doesn’t care about a few hundred bucks after such a day. At the end of the day I walk back to preferred parking and have a magical dream: I dream I never have to go back there again.

Chris

Foto’s

5 Reacties

  1. Marco de Graaf:
    9 januari 2019
    Nu weet je waar Michael Corleone zijn naam van heeft ;-), of is het andersom....
  2. An:
    9 januari 2019
    Haha, meesterlijk geschreven. Ik kan het me helemaal voorstellen en ben nu gewaarschuwd! Maar.....ik wilde er toch al niet heen.
  3. Gerard Beltman:
    9 januari 2019
    Prachtig geschreven Chris, mijn schrikbeeld! Mis wel een blije foto van jou met Mickey!
  4. Jan:
    9 januari 2019
    Hi Chris, Mooi om te lezen. Ik had een vergelijkbare ervaring bij een bezoek aan Universal Studios een paar jaar geleden. Een zo groot mogelijke omzet per bezoeker daar draait het bij alle Amerikaanse massa attracties om. Aan de andere kant denk ik dat je kinderen een positieve onvergetelijke ervaring hebben opgedaan. Ervaringen opdoen - dat is het doel van deze reis toch? ;-)
  5. Rianne:
    9 januari 2019
    Chrisdus, wat hebben wij niet minder genoten (dus zoveel meer) van dit grootse verslag. Keep on dreaming! Dat zal ik in ieder geval blijven doen met mijn kids..... zo concludeer ik dit lachwekkende verslag tot een ex(at)tractie ;)
    Groet Rianne